Wie: Jeannette
Leeftijd: 56 jaar
Beroep: administratief medewerker
Ziekte: sinuskanker
Jeanette had begin 2017 last van korstjes in haar neus en bloedneuzen. Er was een gat in het neustussenschot ontstaan, waardoor ze een zadelneus had. Ze was bij twee KNO-artsen in behandeling die aanvankelijk dachten dat ze chronische infecties had. Maar er kwamen klachten bij: een vieze vleeslucht in haar neus en op een dag had ze spontaan een blauw oog. Er werd besloten dat ze geopereerd zou worden, een reparatie van het neustussenschot met kraakbeen uit een rib. De operatie zou zes uur duren, maar na anderhalf uur was ze al terug op de verkoever. De uitslag twee dagen later: kanker aan de binnenkant van de neusbijholte. Eind november werd haar neus geamputeerd in Antoniushove. De verpleegkundigen hadden de spiegel in de badkamer afgeplakt omdat ze dachten dat ze het wel eng zou vinden, maar na een paar dagen besloot Jeannette zelf te kijken. “Dat viel best mee, ik zag de binnenkant van de bovenholte met drie openingen”. Eenmaal thuis moest ze regelmatig het verband verschonen en ze droeg een driehoekje over de wond.
In maart 2018 volgde bestraling, 34 keer, met een masker op haar hoofd. Dat was behoorlijk zwaar, dagelijks de confrontatie met kanker. Omdat sinuskanker heel weinig voorkomt was het voor medewerkers soms onbekend terrein en gaf Jeannette zelf vaak uitleg. Ze kon het volhouden door de steun op de afdeling radiotherapie “iedereen was zo lief” en door af te tellen.
Ze heeft wel met de KNO-artsen besproken dat ze zich niet serieus genomen voelde toen ze over haar klachten vertelde. Ze kreeg de bevestiging dat ze in het begin niet aan kanker gedacht hebben. Haar ziektegeschiedenis wordt met foto’s in een medisch tijdschrift beschreven om andere KNO-artsen te waarschuwen dat als een patiënt met een zadelneus komt ook gedacht moet worden aan een kwaadaardige tumor.
In december 2018 kon ze haar neusprothese ophalen. De verwachting dat ze daarna geen problemen meer zou hebben, bleek niet helemaal uit te komen. Als ze haar prothese opdoet heeft ze meer last van slijm, waardoor ze regelmatig haar neus moet schoonmaken en met de prothese op kan ze niet snuiten. Thuis draagt ze een driehoekig verbandje over het neusgebied, haar familie is daar helemaal aan gewend. Haar jongste kleinzoon is veel bij haar en roept soms: “oma, snottebel in je neus!” Jeannette is het afgelopen jaar verhuisd, ze woont nu vlak bij haar ex-man, inmiddels haar beste vriend, en haar dochter, dat vindt ze heel fijn. Jeanette is vrij nuchter over haar situatie “het is niet anders, ik wist wat de toekomst zou brengen, ik ben blij en dankbaar dat ik er nog ben, het had erger kunnen zijn, ik wil er zijn voor mijn kinderen en kleinkinderen”. Ze heeft in haar agenda een spreuk geschreven die ze heel mooi vindt: “Het leven van een goed en positief leven betekent leren omgaan met de fouten en de tegenslagen uit het verleden!”
コメント